Dokumenty watykańskie jednoznacznie mówią, że Jan Paweł II w sprawie McCarricka miał podejrzenie czynów homoseksualnych a nie pedofilskich. Wstrzymał awans do momentu zweryfikowania i rozeznania sprawy. Zebrane na piśmie opinie, nie dały żadnego konkretnego dowodu: informacje trzech z czterech konsultowanych biskupów z New Jersey zostały określone w Raporcie jako „niedokładne i niekompletne”. Papież po przeczytaniu listu McClarricka wysłanego do biskupa Dziwisza, który został napisany 6 sierpnia 2000 roku, i w którym przysięga, że nie miał żadnych stosunków ani z kobietą, ani z mężczyzną, przekonał się, że arcybiskup mówi prawdę, a wszelkie wątpliwości są tylko pomówieniami. Według niektórych świadectw cytowanych w raporcie, może pomóc z zrozumieniu kontekstu tego okresu oraz osobiste doświadczenia Wojtyły w Polsce, który był świadkiem instrumentalnego używania fałszywych zarzutów ze strony reżimu, aby skompromitować kapłanów lub hierarchów. Podejrzenia McClarricka o pedofilię pojawiły się dopiero około 10 lat po śmierci Jana Pawła II. Dla osób, które chcą poznać pełny i wnikliwy raport, załączam jego pełną treść.

Trzeba również wspomnieć o momencie kanonizacji Jana Pawła II. Papież ma możliwość wynieść do godności świętego niemal natychmiast, bez procesu kanonizacyjnego, który trwa bardzo długo. Papież Benedykt XVI postanowił jednak dogłębnie zbadać sylwetkę i życiorys Wojtyły, tak by nigdy nie było żadnych wątpliwości co do świętości Jana Pawła II.

Papież Franciszek tak wyraża się o Wojtyle: „Jan Paweł II był tak rygorystycznym moralnie, o takiej prawości moralnej, że nigdy nie pozwoliłby na awans skorumpowanej kandydatury”

Nasz papież walczył o prawo do życia każdego człowieka! Był obrońcą nienarodzonych, każdego człowieka od momentu poczęcia, aż do naturalnej śmierci. Obalił komunizm, upowszechnił na całej Ziemi kult Miłosierdzia Bożego, zjednał sobie miliony młodych organizując i rozpowszechniając Światowe Dni Młodzieży. Był człowiekiem o wielkim sercu i takiego świętego czcimy w naszej świątyni.

Jesteśmy zobowiązani do dawania świadectwa o świętości naszego patrona w codziennym życiu, w naszej pracy, w naszym domu, w naszym środowisku. Obrona wiary przez człowieka ochrzczonego, włączonego do Kościoła, zjednoczonego z Chrystusem przez Chrystusa, to nasza najważniejsza misja. To zobowiązanie wynika z chrztu świętego, a jeszcze mocniej z sakramentu bierzmowania, w którym Duch Święty umacnia nas, abyśmy mężnie wyznawali nasza wiarę, bronili jej i żyli według jej zasad.

Nie zapominajmy nawet na moment kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Wszyscy jesteśmy grzeszni, a Chrystus umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Przed nami czas Adwentu, przygotowania na przyjście Pana. Polecam wrócić do filmu „Pasja” Mela Gibsona, który doskonale uświadamia, jakie katusze cierpiał Syn Boży dla naszego zbawienia.

Szczęść Boże.